Η γέννηση της ομοιοπαθητικής


Ο Ιπποκράτης, ο «Πατέρας της Ιατρικής» είπε ότι υπάρχουν δύο Νόμοι για την θεραπεία των ασθενειών: ο “Νόμος των Ομοίων” και ο “Νόμος των Αντιθέτων”.


Η Ομοιοπαθητική χρησιμοποιεί το Νόμο των Ομοίων ενώ η συμβατική ιατρική, χρησιμοποιεί το Νόμο των Αντιθέτων (π.χ. αντικαταθλιπτικά, αντιψυχωσικά, αντιβιοτικά, αντιφλεγμονώδη κ.α.). Οι Ιπποκρατικοί ιατροί στην αρχαιότητα χρησιμοποιούσαν κυρίως θεραπείες με βάση των νόμο των ομοίων.


  1. Η Ομοιοπαθητική ανακαλύφθηκε από τον γερμανό γιατρό Samuel Hahnemann (Χάνεμαν) 200 χρόνια πριν, βασισμένος στα βιβλία των αρχαίων ελλήνων ιατρών.
  2. Η Ομοιοπαθητική βασίζεται σε αρχές των Νόμων της Φύσης και δεν έχει αλλάξει το σκεπτικό στον τρόπο θεραπείας αφού οι νόμοι δεν αλλάζουν – σε αντίθεση με τις συμβατικές ιατρικές θεωρίες που αλλάζουν συνεχώς.
  3. Στο πρώτο πείραμα του Hahnemann, αν και απολύτως υγιής εκείνη την περίοδο, βρήκε ότι παίρνοντας ο ίδιος επαναλαμβανόμενες δόσεις του φλοιού της κιγχόνης (κινίνη), εμφάνισε όλα τα συμπτώματα οξείας ελονοσίας (πυρετός με έξαψη και ρίγη), που εκείνη θεράπευε.
  4. Μετά από χρόνια πειραμάτων ο Hahnemann βρήκε ότι ακόμα και οι πιο μικρές δόσεις των ουσιών που χρησιμοποιούσε προκαλούσαν ανεπιθύμητες ενέργειες. Πειραματίστηκε με αραίωση και χτύπημα του διαλύματος. Η δυναμοποίηση που δημιουργούσε, ήταν ασφαλέστερη για χρήση σε ασθενείς, αφού οι ανεπιθύμητες ενέργειες εξαφανίστηκαν και τα φάρμακα ήταν πιο αποτελεσματικά από πριν.
  5. Ο Hahnemann δοκίμασε εκατοντάδες ουσίες στον εαυτό του και σε υγιείς εθελοντές, κρατώντας λεπτομερείς παρατηρήσεις για αυτά που διαπίστωνε. Ταίριαξε τις δοκιμαζόμενες ουσίες με τα συμπτώματα του ασθενή, με βάση τον Νόμο των Ομοίων.
  6. Κάθε ασθενής είναι μοναδικός έτσι και τα ομοιοπαθητικά φάρμακα είναι εξατομικευμένα. Ο ομοιοπαθητικός ιατρός θεραπεύει ολόκληρο τον οργανισμό, πιστεύοντας ότι όλα τα συμπτώματα είναι αλληλένδετα και επιδιώκει να επιλέξει ένα φάρμακο το οποίο ταιριάζει στο όλον.
  7. Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα επιλέγονται με βάση την ψυχική, συναισθηματική και σωματική κατάσταση του ασθενούς, σε αντίθεση με τα συμβατικά φάρμακα τα οποία τον αντιμετωπίζουν με έναν τρόπο “ένα μέγεθος ταιριάζει σε όλους”.
  8. Το ομοιοπαθητικό φάρμακο ξυπνά και διεγείρει τις δυνάμεις ολόκληρου του σώματος, κοινοποιώντας πιθανόν μέσω ενέργειας ένα σήμα στον οργανισμό, το οποίο ενεργεί ως καταλύτης για να ξεκινήσει η αυτοθεραπεία από τους εγγενείς θεραπευτικούς μηχανισμούς του σώματος.
  9. Η Ομοιοπαθητική βοηθά το σώμα να αποθεραπευτεί, να ξεπεράσει μια ασθένεια και να καθοδηγήσει τον ασθενή σε ένα υψηλότερο επίπεδο υγείας. Η συμβατική ιατρική καταστέλλει την ασθένεια, φέρνοντας τον ασθενή σε ένα χαμηλότερο επίπεδο υγείας.

Πηγή : www.lightworker.gr