Ας δούμε λοιπόν τι αποκρύβουν από την όλη υπόθεση οι κυβερνητικοί παράγοντες που εργάστηκαν άοκνα για να ικανοποιήσουν τον σχεδιασμό των ΗΠΑ να μεταφερθεί φυσικό αέριο από το Αζερμπαϊτζάν στην Ευρώπη, χωρίς η Ελλάδα να έχει σχεδόν ΚΑΝΕΝΑ άμεσο όφελος:
-Η Ελλάδα, φυσικά και δεν γίνεται ενεργειακός κόμβος, όπως θα γινόταν στην περίπτωση του South Stream. Απλά γίνεται ένας κρίκος στην αλυσίδα και μάλιστα ούτε καν ο κρίσιμος κρίκος, όπως η Αλβανία από το έδαφος της οποίας θα περάσει ο αγωγός πριν "βουτήξει" στην Αδριατική και περάσει στην Ιταλία.
-Η Ελλάδα ΔΕΝ έχει δικαίωμα να καταναλώνει ΟΥΤΕ ΕΝΑ κυβικό μέτρο φυσικού αερίου από τα 16 εκατομμύρια που υπολογίζεται να "φεύγουν" από το Αζερμπαϊτζάν. Τα 6 εκατ. θα απορροφώνται από την Τουρκία και τα υπόλοιπα θα πηγαίνουν στην Ευρώπη. Άρα δεν θα υπάρχει καν η αυτονόητη για ένα σοβαρό κράτος εμπορική πίεση στην ρωσική Gazprom να μειώσει τις τιμές φυσικού αερίου γιατί επιτέλους βρέθηκε εναλλακτικός προμηθευτής. Και δεν παίρνει, γιατί δεν υπάρχει αρκετή ποσότητα στο αζερικό κοίτασμα, αλλά και γιατί δεν θέλουν να τα σπάσουν οι Αζέροι με τους Ρώσους. Οι ΗΠΑ θέλουν την μείωση της εξάρτησης της δυτικής Ευρώπης από το ρωσικό αέριο, όχι της Ελλάδας.
-Η Ελλάδα δεν θα εισπράττει, σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής συμφωνηθέντα, ΟΥΤΕ ΕΝΑ ευρώ από τέλη διέλευσης. Αυτή ήταν η απίστευτη συμφωνία για να επιλεγεί ο ΤΑΡ και να εξυπηρετηθούν τα αμερικανικά αλλά και ρωσικά συμφέροντα. Κάποιοι στο ΠΕΚΑ έχουν καταλάβει ότι αυτό είναι απίστευτα ετεροβαρές και επιχειρούν να το αλλάξουν αλλά είναι απίθανο αν θα επιτευχθεί.
-Η Ελλάδα αναμένει μόνο έμμεσα οφέλη, τα οποία και αυτά είναι άκρως αμφισβητήσιμα: Οι περίφημες θέσεις εργασίας αφορούν κατά 90% το κατασκευαστικό μέρος για μια συγκεκριμένη περίοδο μέχρι το 2019 που θα ολοκληρωθεί ο αγωγός στην Ελλάδα (το 2023-25 θα ξεκινήσει η λειτουργία του). Μαντέψτε, φυσικά, τι είδους εργάτες θα απασχολήσουν οι κατασκευστικές εταιρείες: Ξένους!
-Στο 1,5 δισ. ευρώ που υποτίθεται ότι θα κερδίσει η Ελλάδα, περιλαμβάνονται και αφορούν κατά κύριο λόγο τις αππαλοτριώσεις ακίνητων περιουσιών που θα γίνουν για να περάσει από τα ελληνικό έδαφος ο αγωγός.
-Στρατηγικά, οι μόνοι ωφελημένοι είναι η Τουρκία και η Αλβανία. Η Τουρκία έτσι κι αλλιώς θα κέρδιζε με οποιαδήποτε επιλογή είτε του ΤΑΡ είτε του Nabucco. Και βέβαια, όποτε θέλει κλείνει την στρόφιγγα ή περιορίζει την ποσότητα, λόγω των τεράστιων αναγκών της εσωτερικής της αγοράς, αλλά αυτό είναι πρόβλημα που αφορά τους Ευρωπαίους, αφού η Ελλάδα δεν προβλέπεται να συνδέεται με το δίκτυο.
-Στρατηγικά, επίσης, δημιουργείται ένα τεράστιο ζήτημα: Σε αντίθεση με τον Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη που θα διαπερνούσε κατά μήκος των ελληνοτουρκικών συνόρων τον Έβρο και θα δημιουργούσε ένα "ρωσικό τείχος" μεταξύ των δύο χωρών, ο ΤΑΡ θα διατρήσει την ελληνική αμυντική τοποθεσία και θα δημιουργήσει μια τεράστια οπή στο ελληνικό αμυντικό σύστημα από την περιοχή που θα περάσει αφού ο αγωγός θα ελέγχεται από κοινού από την κοινοπραξία και την Τουρκία. Στις δύο πλευρές των συνόρων θα γίνουν έργα που ουσιαστικά θα καταργήσουν την αμυντική διάταξη στην περιοχή. Θα ανοίξει, δηλαδή, μία κερκόπορτα στο ελληνικό αμυντικό σύστημα.
Η επιλογή του ΤΑΡ, έναντι του Nabucco, φυσικά δεν είναι άσχετη με τις επιθυμίες και τον απώτερο σχεδιασμό της Μόσχας. Έχοντας χάσει την Ελλάδα από τον ενεργειακό σχεδιασμό της στον South Stream δεν ήθελε να μπλεχθεί στα πόδια της το αζέρικο φυσικό αέριο με τον Nabucco.
Τώρα ο South Stream μένει κυρίαρχος αγωγός από την Βουλγαρία μέχρι την κεντρική Ευρώπη και ταυτοχρόνως τιμωρείται η Αυστρία που μένει εκτός δικτύου αγωγών μετά τα πισωγυρίσματά της για τον South Stream που έκανε στην Μόσχα .
Η Αυστρία είναι και η μεγάλη χαμένη της υπόθεσης γιατί εκεί θα κατέληγε ο Nabucco, όπως βλέπουμε και στον χάρτη και εξ αυτού του λόγου είχε ανατρέψει την συμφωνία με την Ρωσία για τον South Stream
Πλέον, είναι αναγκασμένη είτε να συμβιβαστεί με την Μόσχα είτε να μείνει χωρίς φυσικό αέριο.
Πηγή : defencenet.gr
