Το συγκεκριμένο μέταλλο δημιουργήθηκε από επιστήμονες νανοτεχνολογίας, και η πυκνότητά του είναι 0,9 χιλιοστά του γραμμαρίου ανά κυβικό εκατοστό. Το υλικό είναι το ελαφρύτερο στον κόσμο και μπορεί να φανεί πολύ χρήσιμο, καθώς είναι εύκαμπτο και μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ηλεκτρόδια μπαταριών, συσκευές απορρόφησης ηχητικών δονήσεων ή ενεργειακών σοκ, και θερμομόνωση.
Με την έρευνα τους οι επιστήμονες πέτυχαν να φτάσουν σε τόσο χαμηλή πυκνότητα χρησιμοποιώντας μια μοναδική αρχιτεκτονική «μικρό-πλέγματος».
Συγκεκριμένα κατασκεύασαν ένα πλέγμα διασυνδεδεμένων κοίλων νανοσωλήνων, οι οποίοι έχουν τοιχώματα πάχους 1000 φορές πιο λεπτά από μια ανθρώπινη τρίχα.
Η έρευνα τους χρηματοδοτήθηκε από υπηρεσία του πενταγώνου των ΗΠΑ, για την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών.
Αναρωτιέστε πως συνδέεται το παραπάνω υλικό με εξωγήινη τεχνολογία; Πάμε πίσω 64 χρονιά στο γνωστό περιστατικό του Roswell.
Μετά την πτώση του αντικειμένου από τους πρώτους που φτάνουν στην περιοχή εκ μέρους του στρατού είναι ο Jesse Marcel που είναι ο επικεφαλής της επιχείρησης περισυλλογής των τμημάτων του σκάφους τα οποία είναι διάσπαρτα στο έδαφος. Ο Marcel είναι επίσης υπεύθυνος ασφαλείας του τμήματος πληροφοριών για τις πυρηνικές δοκιμές στις ΗΠΑ και στον Ειρηνικό, ενώ αργότερα θα τεθεί και επικεφαλής της επιχείρησης διάψευσης του περιστατικού του Roswell.
Ο Marcel είναι ο πρώτος που μιλάει για το συγκεκριμένο μέταλλο το 1979 σε συνέντευξη του, ενώ μερικά χρόνια αργότερα ακολούθησε και ο Συνταγματάρχης Φίλιπ Κόρσο ο οποίος θα μιλήσει για 2 μέταλλα, ένα μέταλλο πολύ ελαφρύ και ένα μέταλλο μνήμης.
Συγκεκριμένα ο Μarcel αναφέρει: «κάτι όμως που με κατέπληξε ήταν ένα κομμάτι μετάλλου που βρήκαμε. Ήταν τόσο λεπτό όσο και το ασημόχαρτο που βρίσκετε στο πακέτο των τσιγάρων. Δεν έδωσα περισσότερη σημασία στο συγκεκριμένο κομμάτι αφού προσπαθούσαμε να βάλουμε μια τάξη στον όγκο των συντριμμιών που συγκεντρώναμε.
Κάποια στιγμή με πλησίασε ένα άτομο από το προσωπικό που βοηθούσε και με ρώτησε αν ξέρω κάτι για το κομμάτι του μετάλλου που βρήκαμε. Του απάντησα όχι και τότε μου αποκάλυψε ότι προσπάθησε για αρκετή ώρα να το λυγίσει τόσο λεπτό που ήταν αλλά δεν τα κατάφερε. Ούτε να το κάψει μπόρεσε αλλά ούτε και να του προκαλέσει έστω ένα μικρό βούλιαγμα όταν το χτύπησε με ένα μεγάλο σφυρί. Το μέταλλο παρέμενε όπως ακριβώς ήταν παρά το μηδαμινό βάρος του. Δεν ζύγιζε σχεδόν τίποτα.
Δεν είχα λόγο να μην τον πιστέψω, και έμεινα προβληματισμένος για το τι θα μπορούσε να είναι αυτό το κομμάτι που το μήκος του δεν ξεπερνούσε τα 2 πόδια, 60 εκατοστά, και το πλάτος του το πολύ μισό πόδι, 15 εκατοστά. Ήταν ένα μυστήριο για εμένα την λύση του οποίου δεν βρήκα ποτέ».
Όχι πολύ καιρό μετά, σε συνέντευξη του στο National Geographic επαναλαμβάνει την ιστορία του.
Πηγή : apocalypsejohn.com
