Ο αρθρογράφος του Reuters Breakingviews κ. Ηugo Dixon μεταφέρει τις απόψεις του για τη νέα συμφωνία διάσωσης της Ελλάδας γράφοντας μεταξύ άλλων χαρακτηριστικά ότι "σίγουρα είναι καλύτερη από την καταστροφή".
Παρουσιάζουμε ολόκληρο το άρθρο:
"Η συμφωνία που επιτεύχθηκε για την Ελλάδα είναι σίγουρα καλύτερη από την καταστροφή. Ωστόσο, το δεύτερο πακέτο στήριξης της χώρας που εγκρίθηκε την προηγούμενη εβδομάδα από την ευρωζώνη θα έχει το εκπληκτικό αποτέλεσμα να αυξήσει το δημόσιο χρέος. Παράλληλα οι ιδιώτες την γλιτώνουν με μικρές απώλειες, την στιγμή που οι φορολογούμενοι πολίτες των χωρών θα χρυσοπληρώσουν το πακέτο. Η συμφωνία δεν βάζει καν ένα χρονικό όριο για το πότε θα τελειώσει η κρίση.
Η αλήθεια είναι ότι βελτιώνεται η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Η ελληνική κυβέρνηση θα λάβει νέα δάνεια από την ευρωζώνη διάρκειας 15 έως 30 ετών και με επιτόκιο μόνο 3,5%. Ο ιδιωτικός τομέας θα συνεισφέρει ανταλλάσοντας ή μετακυλίοντας υφιστάμενα ελληνικά ομόλογα ύψους 135 δις ευρώ με νέα μεγαλύτερης διάρκειας.
Ωστόσο, αυτή η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα θα έχει τεράστιο κόστος. Καθώς η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα κατέφερε η ελληνική χρεωκοπία να γίνει ο φόβος και ο τρόμος των πολιτικών, οι ιδιώτες ομολογιούχοι αντιμετωπίστηκαν με το γάντι. Είναι αλήθεια ότι θα υποστούν απώλειες ύψους 21% σε σχέση με την ονομαστική των ομολόγων του (υποθέτοντας μια έκπτωση 9% στην τιμή αγορά). Ωστόσο το κούρεμα αυτό είναι πολύ χαμηλότερο από ένα κούρεμα της τάξεως του 50% που απαιτείται για να σταθεροποιηθεί η δημοσιονομική κατάσταση της Ελλάδας.
Επιπλέον, οι τρόποι που χρησιμοποιήθηκαν για να προσελκύσουν τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα σημαίνουν ουσιαστικά ότι το χρέος της Ελλάδας θα αυξηθεί. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η Ελλάδα θα πρέπει να δανειστεί 35 δις ευρώ, προκειμένου να αγοράσει εγγυήσεις για τα νέα ομόλογα που θα δώσει στους πιστωτές της.
Η συμφωνία προβλέπει επίσης δάνειο ύψους 20 δις ευρώ για επαναγορά χρέους ονομαστικής αξίας 32,6 δις ευρώ. Η τιμή αυτή, που ισούται με το 61,4% της ονομαστικής αξίας, αποτελεί άλλη μια επωφελή συμφωνία για τους πιστωτές. Εάν είχε επιλεγεί μια πιο επιθετική προσέγγιση, η επαναγορά θα γινόταν στο ήμισυ της ονομαστικής αξίας.
Αντιθέτως, οι φορολογούμενοι των χωρών της ευρωζώνης θα βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη. Εάν υποθέσουμε ότι η έκπτωση του 9% που οι ιδιώτες θεωρούν κατάλληλη εφαρμοστεί και για τους φορολογούμενους, η αξία του νέου δανείου των 109 δις ευρώ θα έπεφτε στα 54 δις ευρώ μόνο, σύμφωνα με ανάλυση του Breakingviews. Με άλλα λόγια, αυτοί είναι εκείνοι που υφίστανται κούρεμα 50%.
Το χέρι στην τσέπη ίσων βάλουν οι φορολογούμενοι και άλλων χωρών, αν στο πρόγραμμα διάσωσης συμμετάσχει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ). Αλλά θα είναι έκπληξη αν το ΔΝΤ καταβάλει το ένα τρίτο του συνολικού λογαριασμού, όπως έγινε με το πρώτο πακέτο βοήθειας. Οι χώρες εκτός της Ευρώπης, ακόμη και οι Ηνωμένες Πολιτείες, δεν χαίρονται ιδιαίτερα με το ποσό που συνεισφέρει το ΔΝΤ στην Ελλάδα.
Δύο είναι οι παράγοντες που θα μπορούσαν να γυρίσουν το παιχνίδι προς όφελος των φορολογουμένων. Πρώτον, οι ηγέτες της ευρωζώνης, στο κοινό ανακοινωθέν τους αργά την Πέμπτη, αφήνουν ανοικτό το ενδεχόμενο να ζητηθεί από την Ελλάδα να παράσχει και αυτή εγγυήσεις. Οι εγγυήσεις αυτές θα αποτελούν στην ουσία εξασφάλιση των χρημάτων που δίνουν οι φορολογούμενοι, ενώ θα αποτελούν και ένα επιπλέον κίνητρο για την Ελλάδα να μην ξεφύγει της πορείας της.
Δεδομένης της μεγάλης διάρκειας της βοήθειας και της άρνησης της αντιπολίτευσης να συναινέσει σε αυτή, είναι μεγάλος ο κίνδυνος εκτροχιασμού του προγράμματος.
Δεύτερον, ο ιδιωτικός τομέας θα πρέπει να συνεισφέρει 150 δις ευρώ ή 115 δις, αφού αφαιρεθούν οι εγγυήσεις. Αυτό σημαίνει ότι αν και όταν διαφανεί ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να αντέξει το βάρος του χρέους της, πιθανόν να γίνει και άλλο, πιο μεγάλο κούρεμα.
Αλλά ακόμη και με τέτοιες αντισταθμιστικές κινήσεις, η συμφωνία που επιτεύχθηκε για την Ελλάδα συνεχίζει να αποτελεί την δεύτερη καλύτερη επιλογή. Προτιμότερο αυτή τη στιγμή θα ήταν να γίνει μια πραγματική αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Μια αναγκαστική ανταλλαγή όλων των ομολόγων που κατέχει ο ιδιωτικός τομέας και που αυτή τη στιγμή ανέρχεται στα 200 δις ευρώ, στο 50% της ονομαστικής τους αξίας, ώστε να μην χρειαστεί η Ελλάδα καμία νέα χρηματοδότηση από τους δημόσιους φορείς.
Στον μεσαίωνα, ένα πολύ διαδεδομένο κόλπο ήταν να λες ότι πουλάς γουρούνι στο σακί, ενώ στο σακί βρισκόταν μια γάτα . Όσοι αγοραστές δεν κοίταζαν προηγουμένως τι ήταν μέσα στο σακί ήταν οι εξαπατημένοι. Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα με τους φορολογούμενους εκτός Ελλάδος.
